Ağlamak mı gerek illede ardından. Susmak yetmiyor mu. Sessiz bir kadere beklenirken ayaklarım.Bülent Tüsen
Sokağa çiçek dökülürdü. Ben seni öperdim. Yağmurda insanlar ıslanırlardı. Çiçekler bakardım gözlerine. Renklendirmek için. Seni. Bülent Tüsen
Tohumumun suyu ol. Savuran rüzgarların yitik bulut gözlüm. Gülümün kokusu olan yerde. Kan yapraklarınla. Yaprak ellerinle. Güneşe dursun gözlerin. Bülent Tüsen
Tohumumun suyu ol. Savuran rüzgarların yitik bulut gözlüm. Gülümün kokusu olan yerde. Kan yapraklarınla. Yaprak ellerinle. Güneşe dursun gözlerin. Bülent Tüsen
Düğüm düğüm gözler. Yavaş bir suya indirilmiş gemi gibi.Bülent Tüsen
Tohumumun suyu ol. Savuran rüzgarların yitik bulut gözlüm. Gülümün kokusu olan yerde. Kan yapraklarınla. Yaprak ellerinle. Güneşe dursun gözlerin. Bülent Tüsen
Tohumumun suyu ol. Savuran rüzgarların yitik bulut gözlüm. Gülümün kokusu olan yerde. Kan yapraklarınla. Yaprak ellerinle. Güneşe dursun gözlerin. Bülent Tüsen
Gövdemizden dökülür ışıklı elbisesiyle gece; gündüze haykırır yarını.Bülent Tüsen
Tohumumun suyu ol. Savuran rüzgarların yitik bulut gözlüm. Gülümün kokusu olan yerde. Kan yapraklarınla. Yaprak ellerinle. Güneşe dursun gözlerin. Bülent Tüsen
Çiçeklikten düştü şairin elleri. Susuzluktan gölünü. Yağdı ellerine. Yazısını yaktığı güle.Bülent Tüsen
Öptükçe kendi kaybederken. Akşam. Öptükçe gülü. Kadın susarsa biliyordu gülünde yaklaştığı evin tadında eşini. Bülent Tüsen